آیا می دانید...؟!

آیا می دانید:

-          بیماری قلبی مادرزادی، شایعترین اختلال شدید مادرزادی است که نیمی از آنها براحتی قابل عمل هستند ولی نیم دیگر باعث فوت در دوران کودکی می شود.
-          از کل بیماری های قلبی مادرزادی حدود نیمی از آنها در هفته اول زندگی، حدود 80% در سال اول و 98% در 4سال اول زندگی تشخیص داده می شوند.
-          جنین های دارای اختلال سیستم گوارشی، اسکلتی، کلیوی و سیستم مغزی عصبی بایستی از نظر مشکلات قلبی نیز بررسی شوند.
-          تمام جنین هایی که اختلال و نامنظمی در ضربان قلب را دارند، بایستی اکو جنین شوند.
-          اکثر نوزادان متولد شده با اختلال قلبی مادرزادی از زایمان هایی بوده که هیچ عامل خطری نداشته است.
تمامی جنین هایی که در سونوگرافی دارای اختلال (هرچند اندک) یا مشکوک قلبی دیده می شوند بایستی اکو کامل قلبی شوند.

تترالوژی فالوت (Tetralogy of fallot)

تعریف :

تترالوژی فالوت یکی از شایعترین ناهنجاری های مادرزادی قلبی است . در این بیماری 4 اختلال عمده وجود دارد که در زیر شرح داده می شود :

1-      وجود سوراخ در دیواره های بین  دو بطن ( بطن ها، حفره های پایینی قلب هستند که وظیفه پمپ کردن خون به سایر اندامها  را به عهده دارند ).

2-      تنگ شدن دریچه ریوی ( این دریچه در محل اتصال بطن راست به  شریان ریوی قرار دارد وظیفه شریان ریوی هدایت خون از سمت قلب به ریه هاست ).

3-      بزرگ شدن بطن راست قلب

4-      قرار گرفتن آئورت در محل غیرطبیعی ( آئورت رگی است  که خون اکسیژن دار را از قلب به اندام ها انتقال می دهد ) در این بیماری ریشه آئورت بر روی دیواره بین بطنی قرار گرفته است .

برای روشن تر شدن وقایعی که در این بیماری رخ می دهد مختصری در مورد نحوه بروز علایم  توضیح داده می شود : سوراخ بین دو بطن باعث می شود که خون اکسیژن دار ( خون قرمز ) و خون بدون اکسیژن (خون آبی) با یکدیگر مخلوط شوند و به دلیل این که مقداری از خون بدون اکسیژن وارد آئورت می شود و از قلب به سایر اندام ها می رود ، پوست این کودکان غالباً آبی رنگ به نظر می رسد که نشان دهنده خون رسانی ناکافی به اندام هاست .

از آن سو مقدار خونی که به ریه ها می رسد به  دلیل تنگی دریچه ریوی کاهش می یابد .تنگی دریچه باعث می شود که بطن راست بیش از حد طبیعی فعالیت کند و به همین دلیل بزرگتر و دیواره آن عضلانی تر می شود .

بررسی تاثیر ایبوپروفن خوراکی در بسته شدن مجرای شریانی نوزادان رسیده

چکیده فارسی 

عنوان: بررسی تاثیر ایبوپروفن خوراکی در بسته شدن مجرای شریانی نوزادان رسیده 

استاد راهنما: دکتر منوچهر سلطانی، فوق تخصص کاردیولوژی اطفال، استادیاردانشگاه 

اساتید مشاور: دکتر غلامعلی فتاحی بیات، فوق تخصص نوزادان، استادیار دانشگاه - دکتر بهمن صادقی سده، دکترای تخصصی پزشکی اجتماعی، استادیاردانشگاه 

نگارش و پژوهش: دکتر پرستو ملایی توانی 

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزیابی اثر بخشی و امنیت استفاده از ایبوپروفن خوراکی با دوز بالا نسبت به دوز معمولی، در درمان PDA در نوزادان رسیده بود. نوزادان رسیده ( 37 تا 42  هفته تولد ) با سن بیشتر از 3روز با تشخیص PDA وارد این مطالعه شدند. از اکو کاردیوگرافی جهت تعیین قطر مجرای شریانی، فشار گرادیانت و نسبت قطر La/Ao استفاده شد. 

روش کار: 60نوزاد به شکل اتفاقی به یکی از دو گروه تخصیص داده شدند.گروه اول سه دوز ایپوبروفن خوراکی ( 10و5و5 mg/kg به فاصله 24 ساعت) و گروه دوم یک دوز 20 میلی گرمی/ کیلوگرم، ایبوپروفن خوراکی و سپس دو دوز 10 میلی گرمی/ کیلو گرم بعد از 24 و 48 ساعت گرفتند. تست پیگیری اکو 48 ساعت و 2 هفته بعد از درمان توسط کاردیولوژیست که از دسته بندی گروه ها آگاه نبود انجام شد.همچنین تعداد پلاکت ،BUN و CR بین دو گروه مقایسه شد. 

نتایج: مجرای شریانی در 73%بیماران گروه اول و 76% گروه دوم پس از 48 ساعت اول بسته شد، که تفاوت آماری معنی دار نداشت( P=1/000 ). بیشترین پاسخ به درمان در هر دو گروه در 48 ساعت اول دیده شد. بعد از دو هفته 100% نمونه ها در هر دو گروه بسته شدن مجرای شریانی را داشتند. عارضه جدی درمانی در هیچ یک از گرو ه ها دیده نشد. 

نتیجه گیری: نتیجه این بود که دوز بالاتر ایبوپروفن خوراکی ( 20mg/kg و10و10) نتایج بهتری در بسته شدن PDA در نوزادان ترم نداشت ؛ عارضه کلیوی یا گوارشی در هر 2 گروه دیده نشد.

 واژه های کلیدی: ایبوپروفن ، مجرای شریانی باز ،نوزدان ترم

Evaluation of Pulsed Doppler-Versus Tissue Doppler-Derived Tei Index of Right and Left Ventricle in Fetuses

Hamid Amoozgar ^*, 1 ; Manouchehr Soltani ¹ ; Mohammad Borzoee ¹ ; Golamhossein Ajami ¹ ; and Sirous Cheriki ¹

¹ Division of Pediatric Cardiology, Department of Pediatrics,Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, IR Iran

² Division of Pediatric Cardiology, Department of Pediatrics, Shiraz University of Medical Sciences, Shiraz, IR Iran

Abstract

Background: The myocardial performance index (MPI), also known as the Tei index, was introduced by Tei et al. to evaluate cardiac function in adults with dilated cardiomyopathy. This index is defined as the sum of isovolumic contraction time (ICT) and isovolumic relaxation time (IRT), divided by ejection time (ET).

Objectives: To determine the correlation between pulsed Doppler (PD)- and tissue Doppler imaging (TDI)-derived Tei indices in fetuses.

Patients and Methods: Right and left ventricle PD and TDI echocardiographic data were obtained from 59 fetuses (11 pregnant women who were positive for anti-SSA-Ro or anti-SSB-La antibodies, 18 women who were referred due to dysrhythmia, and 30 women who had normal clinical findings).

Results: Mean fetal gestational age was 27 ± 6.4 weeks. Mean PD Tei index of the mitral and tricuspid valve was 0.58 ± 0.05 and 0.53 ± 0.08, respectively. Mean TDI indices for the mitral and tricuspid valve were 0.56 ± 0.09 and 0.55 ± 0.08, respectively. There were no significant differences between mitral and tricuspid PD- and TDI-derived Tei indices (P = 0.87, P= 0.21), but the Bland-Altman diagrams showed no fine agreement between the indices (the mean difference ± 1 standard deviation of the right ventricular PD- and TDI-derived Tei indices was 0.24 ± 0.02 and 0.29 ± 0.04 for the left ventricle). There were no significant differences in PD- and TDI-derived Tei indexes between groups of evaluated fetuses (Mitral valve: PD-Tei P=0.69, TDI-Tei P=0.49; Tricuspid valve: PD-Tei P=0.41, TDI-Tei P=0.36).

Conclusions: Although the mean values of the two indices did not differ significantly, the TDI-derived and PD-derived Tei indices did not have fine agreement.

Keywords: Heart Function Tests; Polarography; Elasticity Imaging Techniques

دانلود مقاله در ادامه مطلب

نکاتی در رابطه با اکوکاردیوگرافی قلب جنین

از هر ١٠٠٠ تولد زنده، حدود٨ تا  ١٠ نوزاد با بیمارى قلبى مادرزادى قابل توجه متولد مى شوند. 

 بهترین زمان انجام اکوکاردیوگرافى جهت یافتن اختلالات قلبى جنین و در صورت نیاز اقدام مناسب، بین هفته هاى ١٧ تا  ١٩ مى باشد.

 جنس امواج در اکوکاردیوگرافى جنین همانند سونوگرافى، امواج صوتى مى باشد؛ لذا هیچگونه ضرر تعریف شده اى به جنین وارد نخواهد کرد.