بررسی تاثیر ایبوپروفن خوراکی در بسته شدن مجرای شریانی نوزادان رسیده

چکیده فارسی 

عنوان: بررسی تاثیر ایبوپروفن خوراکی در بسته شدن مجرای شریانی نوزادان رسیده 

استاد راهنما: دکتر منوچهر سلطانی، فوق تخصص کاردیولوژی اطفال، استادیاردانشگاه 

اساتید مشاور: دکتر غلامعلی فتاحی بیات، فوق تخصص نوزادان، استادیار دانشگاه - دکتر بهمن صادقی سده، دکترای تخصصی پزشکی اجتماعی، استادیاردانشگاه 

نگارش و پژوهش: دکتر پرستو ملایی توانی 

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزیابی اثر بخشی و امنیت استفاده از ایبوپروفن خوراکی با دوز بالا نسبت به دوز معمولی، در درمان PDA در نوزادان رسیده بود. نوزادان رسیده ( 37 تا 42  هفته تولد ) با سن بیشتر از 3روز با تشخیص PDA وارد این مطالعه شدند. از اکو کاردیوگرافی جهت تعیین قطر مجرای شریانی، فشار گرادیانت و نسبت قطر La/Ao استفاده شد. 

روش کار: 60نوزاد به شکل اتفاقی به یکی از دو گروه تخصیص داده شدند.گروه اول سه دوز ایپوبروفن خوراکی ( 10و5و5 mg/kg به فاصله 24 ساعت) و گروه دوم یک دوز 20 میلی گرمی/ کیلوگرم، ایبوپروفن خوراکی و سپس دو دوز 10 میلی گرمی/ کیلو گرم بعد از 24 و 48 ساعت گرفتند. تست پیگیری اکو 48 ساعت و 2 هفته بعد از درمان توسط کاردیولوژیست که از دسته بندی گروه ها آگاه نبود انجام شد.همچنین تعداد پلاکت ،BUN و CR بین دو گروه مقایسه شد. 

نتایج: مجرای شریانی در 73%بیماران گروه اول و 76% گروه دوم پس از 48 ساعت اول بسته شد، که تفاوت آماری معنی دار نداشت( P=1/000 ). بیشترین پاسخ به درمان در هر دو گروه در 48 ساعت اول دیده شد. بعد از دو هفته 100% نمونه ها در هر دو گروه بسته شدن مجرای شریانی را داشتند. عارضه جدی درمانی در هیچ یک از گرو ه ها دیده نشد. 

نتیجه گیری: نتیجه این بود که دوز بالاتر ایبوپروفن خوراکی ( 20mg/kg و10و10) نتایج بهتری در بسته شدن PDA در نوزادان ترم نداشت ؛ عارضه کلیوی یا گوارشی در هر 2 گروه دیده نشد.

 واژه های کلیدی: ایبوپروفن ، مجرای شریانی باز ،نوزدان ترم