بیماری کاوازاکی (kawasaki syndrome)

سندرم کاوازاکی یا بیماری کاوازاکی (Kawasaki syndrome) برای اولین بار در سال 1967 در ژاپن گزارش شد و در حال حاضر نیز در ژاپن بیشترین شیوع را دارد. در این بیمارى 80% بیماران سن کمتر از 5 سال دارند. بیماری کاوازاکی بیماری است که با علت ناشناخته، باعث التهاب عروق خونی درسراسر بدن می‌شود و ارگانهاى زیادى در بدن همانند پوست، غدد لنفاوى، مخاط، دیواره رگها و قلب را درگیر مى کند. 

به ادامه مطلب مراجعه فرمایید

 

فرضیه های مختلفی برای ایجاد بیماری کاوازاکى وجود دارد، اما  مسلم است که این بیماری واگیردار نمی باشد.  نکته ای که در این بیماری مهم است بروز درگیری قلبی می باشد. همان گونه که گفته شد التهاب عروق قلبى نتیجه بیماری کاوازاکی است و می تواند باعث سکته قلبی حتی در کودکان شود.

علائم:

بیماری با تب بالا شروع شده و این تب معمولا به استامینوفن و بروفن به خوبی جواب نمی دهد. تب معمولا بیشتر از ٥ روز طول می کشد و بیشتر بچه ها در دوره تب بیقرار هستند. از علائم دیگر این بیماری ایجاد قرمزی در چشم ها می باشد که معمولا درگیری در هر دو چشم ایجاد شده و بدون ترشح می باشد. مخاط دهان قرمز رنگ شده و ترک خوردگى دور لب ها ایجاد می شود؛ همچنین غده لنفاوی در گردن برجسته می شود. پشت دست و پاها بدون قرمزى متورم شده و گاهى دردناک است؛ در اوایل بیماری ضایعات جلدی به صورت دانه های قرمز رنگ روی پوست ایجاد می شود و سپس پوسته ریزی در ناحیه اطراف مقعد، نوک انگشتان دست و پا در اواخر بیماری دیده می شود. اگر بیماری درمان نشود این علائم خود به خود از بین می روند؛ اما اگر اختلالى در عروق قلبى ایجاد شود، بهبود نمی یابد و احتمال بروز سکته قلبی در این دسته از بیماران وجود خواهد داشت.

هیچ تست تشخیصى مشخصى براى این بیمارى وجود ندارد؛ از آنجاییکه بیماریهایى مانند مخملک داراى علائم مشترک با این بیمارى هستند، تشخیص بیمارى کاوازاکى باید فقط توسط پزشک صورت پذیرد.

درمان:

تمام کودکانى که این بیمارى در آنها تشخیص داده شده است، باید بسترى شوند و درمان مناسب براى پیشگیرى از آسیب به عروق قلبى، برایشان آغاز شود. 

توجه:

همانطور که بیان شد، در صورت عدم درمان مناسب و به موقع این بیمارى احتمال آسیب به عروق قلبى وجود دارد؛ مفیدترین تست تشخیصى و ارزیابى بیمارى کاوازاکى، اکوکاردیوگرافى دو بعدى است که بایستى در موقع تشخیص و هفته دوم تا سوم بیمارى انجام شود و اگر در هر دو زمان طبیعى بود، 6 تا 8 هفته پس از بهبود بیمارى، اکوکاردیوگرافى تکرار مى شود؛ در صورت طبیعى بودن اکوکاردیوگرافى آخر، احتمال بروز مشکل قلبى به علت بیمارى کاوازاکى در این بیماران بسیار بعید خواهد بود.